ผกผันใ​​นภาษาอังกฤษ

อันดับแรกให้จำสิ่งที่มันหมายถึงปรากฏการณ์นี้: ผกผัน — การละเมิดของการสั่งซื้อปกติของคำในประโยค เรารู้ว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่มีคำสั่งคงที่ (กริยาเสมอตามเรื่อง) แต่จะเน้นคำหรือวลีหรืออื่น ๆ ที่ให้เสียงอารมณ์มากขึ้นของข้อเสนอที่เราสามารถเปลี่ยนการสั่งซื้อปกติของคำ นอกจากนี้เรายังจะต้องเผชิญกับการผกผันเปลี่ยนแปลงคำสั่งของคำในการก่อสร้างของคำถาม แน่นอนว่าในส่วนอื่น ๆ ของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษจะมีกฎระเบียบและข้อยกเว้นลองจัดการกับพวกเขา

1. คำถามที่

   ดังกล่าวข้างต้นประเด็นที่เราเปลี่ยนลำดับของคำว่าปรากฏการณ์นี้เรียกว่าการรักร่วมเพศ

   Have you done your homework?

   Where is her house?

   ก็ควรที่จะจำได้ว่าในเรื่องของคำสั่งทางอ้อมไม่ได้ละเมิดคือ ไม่มีการผกผัน

   I would like to know what time the train arrives. ( I would like to know what time the train arrives. ( NOT … what time does the train arrive)

   บางครั้งได้รับอนุญาต how ที่พบมากที่สุดคือการใช้การผกผันสามารถพบได้ในการเขียนคำ

   I would like to know how important was the question I had been asked.

2. may

   may

   May all your dreams come true.

3. คำสั่งเงื่อนไข

   รูปแบบที่เป็นทางการและวรรณกรรมมากขึ้นช่วยให้การใช้ผกผันใ​​นคำสั่งผู้ใต้บังคับบัญชาเงื่อนไข if

   Were she my sister … (= if she were my sister…)

   Had I known your intentions … (= if I had known your intentions)

   แต่คุณควรจะระมัดระวังการใช้ผกผันของข้อเสนอดังกล่าวในขณะที่ เมื่อใช้เทคนิคนี้ในการปฏิเสธไม่ได้รับอนุญาตที่จะลดรูปแบบเชิงลบของคำกริยา

   Had we not lost all our money … ( NOT Hadn’t we lost …)

4. as than

   ในรูปแบบวรรณกรรมมากขึ้นของการรักร่วมเพศบางครั้งจะใช้ในการเปรียบเทียบข้อเสนอไปยังสหภาพดังกล่าวข้างต้น

   He was very active, as were most boys of his age.

   Country people live longer than do city dwellers.

   as than

   You look much better than you did last time.

5. หลังจากที่วลีที่มีสถานที่คำวิเศษณ์

   หากข้อเสนอของเราเริ่มต้นด้วยวลีกริยากรรม (ด่วนการกระทำที่ไม่ตรงไปยังวัตถุหรือบุคคล) เป็นกฎที่เกิดขึ้นก่อนเรื่อง ผกผันใ​​นรูปแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการเขียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายละเอียดต่างๆ

   On the tree sat an unusual bird.

   Directly in front of them stood a beautiful castle.

   Along the road came a strange man.

   here there up out back down off etc

   Here comes Meg!

   The door opened and out came Jack.

   แต่ถ้าบทบาทของคำสรรพนามที่ปรากฏอยู่ในคำสั่งโดยตรง

   Here he comes.

   Off we go!

6. คำพูดของผู้เขียนในการพูดโดยตรง

   said ๆ asked suggested ไปหลังจากที่คำพูดของผู้เขียน

   Where is my car? asked John. ( asked John. ( OR … John asked)

   แต่ถ้าบทบาทของคำสรรพนามที่ปรากฏอยู่ในคำสั่งโดยตรง

   What do you want? she asked.

7. คำวิเศษณ์เชิงลบ

   มันควรจะสังเกตว่าในขณะที่การใช้งานของการผกผันดังกล่าวข้างต้นในตัวอย่างบางส่วนเป็นตัวเลือกในกรณีของกลุ่มคำวิเศษณ์นี้, inversions ไม่สามารถเป็นข้อผิดพลาดร้ายแรงดังนั้นจะให้ความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งถึงจุดนี้ วางในจุดเริ่มต้นของคำวิเศษณ์ประโยคเสมอจะตระหนักถึงการละเมิดคำสั่งของคำและไวยากรณ์ของเวลาที่จะใช้

   • not
     

     Not until I see it with my own eyes will I believe him.

     Not since I met him was I so happy.

   • only
     

     Only after the phone call did she calm down

     Only later did I realize how important it had been.

     Only then did I remember that I had forgotten to feed my cat.

     Only when I have called him will I be able to think about anything else.

     Only in the last few weeks has he started to feel better.

     not until only when only after

   • หลังจากคำวิเศษณ์แสดงการกระทำความถี่ hardly / barely / scarcely never before rarely … seldom no sooner than
     

     Never have I seen such a beautiful child.

     Hardly ever does she come in time.

     Rarely do they fail to impress their neighbours.

   • at no time / in no way on no account under in no circumstances
     

     At no time did she complain about the situation.

     Under no circumstances are parents allowed to leave their children alone.

   • little ที่มีค่าติดลบ
     

     Little do they know how lucky they are to have such a good friend. (= they don’t know) do they know how lucky they are to have such a good friend. (= they don’t know)

     Little did I realize that he would leave me one day. (= I didn’t realize) did I realize that he would leave me one day. (= I didn’t realize)

   • So + ในการเริ่มต้นของประโยคในการสั่งซื้อเพื่อเน้นคำคุณศัพท์

     เปรียบเทียบ:

     So successful was her song, that Ann very soon became a famous singer.

     Her song was so successful that Ann very soon became a famous singer.

     So dangerous did the weather become, that all the flights were canceled.

     The weather became so dangerous that all the flights were cancelled.

ผกผันใ​​ห้คำพูดของเราเสียงเป็นทางการมากขึ้นซึ่งเป็นเหตุผลที่เมื่อเขียนบทความที่แตกต่างกัน, อุปกรณ์โวหารนี้ทันทีดึงดูดความสนใจและจะได้รับการชื่นชมจากการตรวจสอบ แต่เช่นเดียวกับการก่อสร้างทางไวยากรณ์อื่น ๆ ที่ไม่ได้ใช้การผกผันไม่เข้าใจเท่าที่ควรในปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนนี้ นั่นคือเหตุผลที่ผมหวังว่าบทความนี้จะปลุกคุณในความปรารถนาที่จะไปสำรวจแง่มุมของไวยากรณ์นี้และเราจะมีความสุขที่จะช่วยให้!

 

  933

ไวยากรณ์